DZIEWCZYNKA Z GUZIKIEM

DZIEWCZYNKA Z GUZIKIEM

Dziwne rzeczy, które robią dzieci. Tak, Twoje też!

Każdy z nas ma swoje dziwactwa. Ale matki i dzieci kompletnie rozwalają system. Założę się, że kilka z tych punktów (a może wszystkie?) pasują idealnie też do Twojego szkraba.A więc, zarzuty: 1. Wstają w środku nocy.Bo nikt mi nie wmówi, że godzina 5 to już dzień! I kiedy Ty zwlekasz się z łóżka myśląc tylko "kaaawy!" one już zdążyły ułożyć klocki, pokolorować trzy kolorowanki i rozlać wszystkim lalkom po herbatce. A teraz krąży wokół Ciebie nie rozumiejąc po co Ci ta kawa i zapraszając na herbatkę. Tu i teraz.2. Smakują wszystkiego - dosłownie.Czy to Twoja ręka, kamień, woda z kałuży, czy mokre chusteczki. Wszystko przecież ma inny, niepowtarzalny smak.3. No i te nieszczęsne chusteczki.Też używacie ich do wszystkiego do czego tylko się da? Dzieci chyba idą naszym przykładem i tą jedną, biedną chusteczką wycierają podłogę, sok ze stołu, kurz z kaloryfera i - o zgrozo! - wszystkie części ciała, żeby na sam koniec spróbować jak smakuje.4. Wieczorny rytuał.Dzieciaki są tu mistrzami. Siusiu, pić, jeść, siusiu, przykryć, odkryć nogę, przykryć palec stopy, kooooonik! I na koniec najlepsze - Lidka np. nie zaśnie jeśli nie posmyra mnie po łokciu.5. A skoro już o spaniu mowa...Jak zadziwiające są dziecięce pozycje do spania! Klecząc przy krześle, z nosem w zupie, albo na nocniku. Jak bardzo zmęczona musiałabyś być, żeby tak zasnąć?6. Jak zrobię tak, to mnie nie widać.Czyli najlepsza kryjówka do zabawy w chowanego. Stanę na środku pokoju, zakryję oczy i nie ma mnie. No bo przecież jak ona nie widzi, to jej nie ma- proste. Jest jeszcze opcja podwórkowa- stanę przed krzakiem z zamiarem schowania się i momentalnie znikam. 7. Dobra stopa! I pachnąca!Od maleńkości smakują swoje stopy (pomijam już to, że w ogóle są w stanie włożyć je do ust- no kurde spróbuj tak zrobić). A to dopiero początek. Smakowanie przechodzi w wąchanie - żeby to jeszcze tylko swoje, ale kto to wie jak pachnie cudza stopa? No i hardcore - wyjmowanie paprochów spomiędzy palców.8. Posiłki rozkładają na części pierwsze.Bo kanapki przecież nie da się zjeść w całości, a jedynie po kolei - zdejmując z niej każdą warstwę (często po to, żeby na końcu powiedzieć "ble", bo suchego chleba przecież jeść nie będzie). To samo tyczy się też np. obiadu - najpierw surówka, potem mięsko, a ziemniaczki dla ozdoby (ew. w innej kolejności).Brzmi znajomo? A może Wasze dzieci mają jakieś inne dziwactwa?

DZIEWCZYNKA Z GUZIKIEM

Wędrówka pędzla i ołówka

"Raz ołówek za złotówkęRzekł do pędzla za pięć złotych: - Wyruszamy na wędrówkę! "Szybkie hasło, jeszcze szybsza zgoda i dwaj przyjaciele - Pędzel i Ołówek wyruszają na pełną przygód wędrówkę. Wędrówkę jednak nie byle jaką, a to dlatego, że sami bohaterowie wyznaczają, rysują i ubarwiają swoją ścieżkę.Jak się zapewne domyślacie Ołówek i Pędzel to dwie zupełnie różne osobowości, dzięki czemu ich przyjaźń i tym samym opowiedziana w książce wędrówka stają się bardziej urozmaicone i ciekawe. Pierwszy z nich kreśli czarno białe szkice, podczas gdy drugi woli zabawę kolorami. Dzięki temu jednak znakomicie się uzupełniają. Wspólnie kreślą drogę i malują barwne krajobrazy - drzewa, pola, rzekę. Przy okazji fundują sobie wiele przygód, takich jak spotkanie z czarownicą, czy niedźwiedziem, albo ucieczkę przed tygrysem. Na sam koniec wciągają w akcję samego - i tak już dość zaangażowanego - czytelnika prosząc go o pomoc."Wędrówka pędzla i ołówka" to pełna akcji wierszowana historia, przy której nie da się nudzić. Każda strona przynosi nowe przygody i kolejną porcję świetnego humoru.Książeczka pełna jest ilustracji wyglądających jak namalowane ręką dziecka i jednocześnie będących wspaniałą inspiracją do tworzenia przez małych artystów ich własnych dzieł."Wędrówka pędzla i ołówka"Tekst: Maria TerlikowskaIlustracje: Janusz StannyWydawnictwo: Nasza Księgarnia 

DZIEWCZYNKA Z GUZIKIEM

Ostatnie podrygi lata

Pory roku zmieniły się nagle. Z dnia na dzień, właściwie w ciągu jednej nocy. Jednego dnia narzekaliśmy jeszcze na upał, żeby drugiego z zaskoczeniem na twarzach ubierać kurtki i wygrzebywać z szaf parasole i kalosze. Co prawda zdarza się od czasu do czasu ciepły słoneczny dzień (i taki dzisiaj na zdjęciach), ale czuć już jesień w powietrzu. I nie tylko, bo powoli widać ją już również na ulicach. Wolę jesień. Zdecydowanie bardziej ciągnie mnie do tych chłodniejszych miesięcy (choć uwielbiam ciepło). Dzięki temu, że są tak malownicze- jesień z jej wspaniałymi barwami i zima z masą białego puchu i świąteczną atmosferą. Nie ukrywam też, że lepiej się wtedy czuję. Nawet siedząc pod kocem spod którego wystaje mi tylko czubek głowy. Chłód nie rozleniwia tak jak upał lata.Czekam z wypiekami na twarzy na chmarę różnobarwnch liści, w których będziemy się mogły tarzać do woli. Już niedługo.Lidia:total look - H&MKrólik - Alalaart

DZIEWCZYNKA Z GUZIKIEM

Rowerek biegowy i na co zwrócić uwagę przy jego wyborze

Rowerek biegowy zakupiliśmy dopiero w tym roku, jako prezent z okazji Dnia Dziecka. Nie spieszyliśmy się z tym wcześniej, jako że rok temu kupiliśmy hulajnogę jak Mini Micro z siodełkiem (tu), która działała zupełnie jak rowerek biegowy. W tym roku Lidia już z niego wyrosła i "przesiadła" się na hulajnogę bez siodełka. Najpierw planowaliśmy kupić zwyczajny rower, z pedałami i doczepianymi kółkami, jednak kiedy bliżej zainteresowałam się zaletami rowerków biegowych postawiliśmy właśnie na biegówkę.Zalety rowerka biegowego"Rowerek zapewnia dziecku wszechstronny rozwój, angażuje całe ciało malucha. Pracuje nad prawidłowym balansowaniem cała, ćwiczy zmysł równowagi. Trenuje siłę mięśni. Uczy koordynacji ruchowej i poczucia rytmu. Wpływa pozytywnie na orientację przestrzenną, ocenę odległości. Ćwiczy skupienie. Doskonali koncentrację. Uczy planowania i przewidywania. Ponadto jazda na rowerku biegowym to gwarancja łatwiejszego przejścia na rower tradycyjny (z pedałami), bez bocznych kółek."*Jak wybrać rowerek biegowy?1. Wielkość Odrzuć w kąt przedziały wiekowe, a kieruj się wyłącznie wymiarami. Ten najważniejszy to wysokość siodełka - powinna być taka sama jak długość nogi wewnątrz (od podłogi do krocza). Siedząc na siodełku dziecko powinno całą stopą dotykać podłoża a nóżkę mieć lekko ugiętą. Plusem jest, jeśli rowerek posiada regulację wysokości kierownicy i siodełka (aby mógł służyć dłużej).2. Koła Piankowe lub pompowane. Pamiętaj o tym, że piankowe są lżejsze i odporne na przebicia, za to pompowane mają zdecydowanie lepszą przyczepność. Lidia raczej nie jest piratem drogowym, więc wybraliśmy koła piankowe, które sprawdzają się podczas gdy dziecku znudzi się jazda i trzeba rowerek nieść.3. Kierownica Dobrze, żeby miała ograniczony kąt skrętu, który zapobiegnie większości wywrotek u małych piratów drogowych.4. HamulecPrzy pierwszych próbach jazdy i mniejszych dzieciach hamulec nie jest potrzebny (i tak będą hamować nogami), jednak dobrze, żeby rowerek go posiadał. Sprawdzi się na pewno w późniejszym czasie.Dodatkowo najlepiej dokupić do rowerka przynajmniej kask.Nasz rowerek to B'twin z Decathlonu. Rowerek jest lekki na tyle, że Lidia potrafi go sama podnieść. Posiada regulowaną wysokość siodełka i kierownicy, co sprawia że posłuży nam dłużej niż przez jeden sezon. Moje obawy, czy Lidia będzie chciała na nim jeździć, czy będzie potrafiła okazały się zupełnie bezpodstawne. Pierwsze wyjścia z rowerem to było testowanie swoich i rowerka możliwości i poznawanie się. Dzisiaj Lidia ma już do niego większe zaufanie i najchętniej zabierałaby go na każdy spacer.Rowerek i kask - B'TWIN - Decathlontu i tuLidia:koszulka - Smallbigspodenki - Biana & Mamabuty - H&M*(www.portal.delfinki.pl)

DZIEWCZYNKA Z GUZIKIEM

Misza i Grisza ratują świat

Cenię książki oryginalne, wyjątkowe. Lubię, kiedy w naszej biblioteczce pojawiają się niepowtarzalne perełki. perelki. Właśnie takie jak Misza i Grisza.Pierwszą rzeczą, która momentalnie rzuca się w oczy są ilustracje. Ilustracje stworzone ręcznie z przeróżnych materiałów, takich jak skrawki tkanin, kawałki drewna, fragmenty nici, druciki, gałązki i trochę filcu. Ilustracje, które sfotografowane stały się inspiracją do rymowanej opowieści o dwóch nowych przyjaciołach - misiu Miszy i pszczółce Griszy.Nasi bohaterowie spotykają się w chwili kiedy każde z nich potrzebuje pomocy drugiego, Misza potrzebuje miodku, a Grisza nie może go robić bo nadeszła wielka chmura przesłaniając drzewa i kwiaty. Przyjaciele postanawiają więc wyruszyć na przygodę w celu uratowani ich małego świata od niosącej ciemność chmury. Poznając siebie nawzajem i próbując pozbyć się chmury przeprowadzają czytelników przez świat liczb w sposób całkiem naturalny i nie wymuszony, ucząc przy tym liczyć do 12."Misza i Grisza ratują świat "Ilustracje: Robert RomanowiczTekst: Anna StasiakWydawnictwo Tashka