pan kotek i przyjaźń dziecięca nieplanowana

przyjaźń w życiu każdego jest ważna, bez niej jak bez powietrza. Bez bliskiej osoby, z którą można wszystko i zawsze. Która nie musi być tuż za progiem, ale być musi. To sprowadza na ziemię, pozwala oddychać.
Przyjaźń pojawia się nagle, niespodziewanie. Może to być druga osoba, może też być ktoś zupełnie inny…
Pan kotek. Nelusia go uwielbia. Spaceruje z nami. Towarzyszy podczas większości mniejszych wędrówek. Jak każdy pan kotek chodzi własnymi drogami, ale zawsze powraca. Przyplątał się rok temu. To go przygarnęliśmy. Przekupiliśmy parówką. I tak został. I jest po dziś dzień. Taki dachowiec zwykły szaro biały. Drobny, niepozorny. Ale jak żywy i jak wiele wnosi w życiu. Zwykły ale też niezwykły. Bo taki przyjaciel. Pan kotek jest tam gdzie my. W ogrodzie, na kanapie w salonie, w pokoju dziecięcym. Rozkłada się wygodnie i obserwuje. Ma śmieszne imię, takie nie kocie. Nadane przypadkiem. Ale przez wszystkich zaakceptowane. Ryszard się zwie. I trochę to głupie, ale tak już zostało.
Bo przyjaźń dziecięca i ta dorosła nieważne jakie ma imię.

Dziecięca przyjaźń jest ważna. Buduje fundamenty późniejszych, dorosłych relacji. Uczy tolerancji, odpowiedzialności. Ale też miłości. Miłości innej niż my im dać możemy. Niespotykanej i bezwarunkowej. Takiej po prostu.

A zdjęcia to wycinek tego co wokół nas, co nas otacza, co nas uszczęśliwia. Na końcu krótki film jak ona mi podczas spacerów śpiewa.

… dla całego świata możesz być nikim, dla kogoś możesz być całym światem  /mały książę /

… dorośli są zakochani w cyfrach. Jeżeli opowiadacie im o nowym przyjacielu, nigdy nie spytają o rzeczy najważniejsze. Nigdy nie usłyszycie:, „Jaki jest dźwięk jego głosu? W co lubi się bawić? Czy zbiera motyle?” Oni spytają was: „Ile ma lat? Ilu ma braci? Ile waży? Ile zarabia jego ojciec?” Wówczas dopiero sądzą, że coś wiedzą o waszym przyjacielu. Jeżeli mówicie dorosłym: „Widziałem piękny dom z czerwonej cegły, z pelargoniami w oknach i gołębiami na dachu” – nie potrafią sobie wyobrazić tego domu. Trzeba im powiedzieć: „Widziałem dom za sto tysięcy franków”. Wtedy krzykną: „Jaki to piękny dom!”   /mały książę/ 

… będziesz zadowolony z tego, że mnie znałeś. Będziesz zawsze mym przyjacielem. Będziesz miał ochotę śmiać się ze mną. Będziesz od czasu do czasu otwierał okno – ot, tak sobie, dla przyjemności. Twoich przyjaciół zdziwi to, że śmiejesz się, patrząc na gwiazdy. Wtedy im powiesz: „Gwiazdy zawsze pobudzają mnie do śmiechu”. / mały książę /

… tego, co najważniejsze, okiem zobaczyć nie można… / mały książę /

przyjaźń dziecięca

…trzeba być bardzo cierpliwym. Na początku siądziesz w pewnej odległości ode mnie, ot tak, na trawie. Będę spoglądać na ciebie kątem oka, a ty nic nie powiesz. Mowa jest źródłem nieporozumień. Lecz każdego dnia będziesz mógł siadać trochę bliżej…  /mały książę /

…poznaje się tylko to, co się oswoi… Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół. Jeśli chcesz mieć przyjaciela, oswój mnie!  /mały książę /

…gdy popatrzysz nocą w niebo, wszystkie gwiazdy będą się śmiały do ciebie, ponieważ ja będę mieszkał i śmiał się na jednej z nich. Twoje gwiazdy będą się śmiały. / mały książę/

…a oto mój sekret. Jest bardzo prosty: dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.  / mały książę /

… i będę kochać szum wiatru …  /mały książę /